آنچه ملت ما در طول دهها سال قبل از انقلاب، بلکه پیش از آن به آن دچار بود، نبودن این دو عامل بود: یکى نبودن احساس مسئولیت در میان دولتمردان، که دولتمردان در قبال آحاد مردم، هیچ احساس مسئولیتى نداشتند؛ رؤساى کشور، کشور را ملک خودشان میدانستند و براى استفادهى از این ملک به دنبال این بودند که ببینند کجا چه کارى براى آنها فایدهى بیشترى دارد؛ آنچه برایشان مطرح بود، فایدهى مردم نبود. این عرفِ «دورافتاده» و «نزدیک»، از آنجا به وجود آمد. اینکه فلان شهر دورافتاده است. دورافتاده یعنى چه؟ معنایش این بود که از مرکز کشور، از تهران دور است. این کافى بود براى محرومیت؛ چون چشمشان همین مناطق دور خود را میدید و دلشان به دنبال کارها و مراکز و مناطقى بود که براى آنها منشأ سود و نفعى باشد، نه براى مردم. انقلاب این عرف را عوض کرد. انقلاب دور و نزدیک را از منطق دولتیان و مسئولان کشور زدود؛ دور و نزدیک ندارد. لذا شما مىبینید مسئولین کشور، هیأت دولت، رئیس جمهور به سرتاسر کشور مسافرت میکنند. این معنایش این است که نگاه و عواطف و همت مسئولین باید میان همهى شهرهاى کشور تقسیم شود. اینجور نباشد که یک شهرى، یک منطقهاى که دوردست است، از شعاع همت و تصمیم مسئولین دور بماند؛ نه، دور و نزدیک ندارد. امروز در این کشور شهرهائى و مناطق دوردست و کوچکى موفق میشوند که مسئولان کشور را، یعنى رئیس جمهور را، دولت را، وزرا را از نزدیک ببینند، به آنها نامه بدهند یا حرف بزنند و از زبان آنها و حنجرهى آنها مستقیماً سخن بشنوند که در روزگارهاى گذشته در طول تاریخ، امید این را نداشتند که حتى یک مدیر درجهى سه به آنها سرکشى کند. پس این یک عامل، یعنى عامل احساس مسئولیت از سوى مسئولان کشور و مدیران ارشد کشور امروز وجود دارد.
عامل دوم، همت و خودباورى مردم است. آن مردمى، آن ملتى، جمعیت آن شهرى که براى خود ارزش و اهمیتى قائل نباشد، همواره محکوم به عقبماندگى است از همهى مسابقات انسانى و میان جوامع بشرى. در دوران تسلط استعمار بر کشورهاى این منطقه و بر کشور ما، یکى از خطرناکترین تبلیغاتى که روى ملت ما انجام دادند همین بود که به ملت ما، به مرد و زن ما بباورانند که شما نسبت به ملتهاى غربى، ملتهاى اروپائى عقب و درجهى دو هستید. همین درجهى دو بودن هم باز در میان مناطق گوناگون کشور یکسان نبود؛ بعضىها عزیزکردهتر میدانستند خودشان را و توقعاتشان بیشتر بود، بعضى توقعاتشان کمتر. انقلاب اسلامى آمد مثل طوفانى این هواى آلوده و کثیف را از کشور زائل کرد.
بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار عمومى مردم ابرکوه
15/10/86
