ما باید این سرعت و این شتابى را که در حرکت علمى ما وجود دارد، سال‌ها ادامه بدهیم؛ هیچ جایز نیست که ما اندکى توقف کنیم؛ زیرا عقبماندگى ما از دنیاى پیشرفتهى از لحاظ علمى، عقبماندگى زیاد و قابل توجهى است؛ این را میدانیم، این را میفهمیم و از او رنج میبریم. علت هم این است که ملت ما یک ملت داراى هوشِ زیر متوسط نیست که بگوید حالا حقم است. ملت ما ملتى است که داراى هوش بالاى متوسط جهانى است؛ این حرفى است که ثابت شده؛ همه می‌گویند. خیلىها ذکر می‌کنند، می‌گویند، آثارش هم مشاهده می‌شود. سابقهى علمى ما و تاریخ علمى ما هم همین را تأیید می‌کند. این ملت، آن هم در این نقطهى حساس از کرهى زمین، از لحاظ علمى دچار این عقبماندگى و فقرى که بر او تحمیل کردهاند باشد، غیر قابل تحمل است. ما خدا را شکر می‌کنیم که چشم ما را به این عقبافتادگى باز کرد؛ به ما تفهیم شد که ما دچار این فقر هستیم و خدا را شکر می‌کنیم که این همت، این شوق، این امید در مجموعهى ما به وجود آمد که می‌توانیم این عقبماندگى را برطرف کنیم. بنابراین، این شتابى که وجود دارد، این جهشى که وجود دارد، باید سال‌ها ادامه پیدا کند.
عرض کردیم که کشور باید به عزت علمى برسد. هدف هم باید مرجعیت علمى باشد در دنیا؛ همین طور که بارها عرض کردهایم. یعنى همین طور که شما امروز ناچارید براى علم و دستیابى به محصولات علمى به دانشمندانى، به کتاب‌هایى مراجعه کنید که مربوط به کشورهاى دیگرند، باید به آنجا برسیم که جویندهى دانش، طالب علم، مجبور باشد بیاید سراغ شما، سراغ کتاب شما؛ مجبور باشد زبان شما را یاد بگیرد تا بتواند از دانش شما استفاده کند. هدف باید این باشد. این یک آرزوى خام هم نیست. این چیزى است که عملى است. اینجایى هم که ما امروز از لحاظ علمى و فناورى قرار داریم، این هم یک روزى جزو آرزوهاى خام به حساب مىآمد.
دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت 24/9/87
